Lullen als brugman
Die eerste dealer zwengelde Franks ondernemersgeest verder aan. Hij zag het dealermodel helemaal zitten. “Ik kocht een overhemd, nog net geen stropdas, printte wat foto’s uit en ben gewoon bij dealers langsgegaan; een beetje jongensboekachtig. Ik had een goed product en een goed verdienmodel voor de dealers. En dus een goed verhaal. Binnen een mum van tijd hadden we er vijftien verkooppunten bij.” “Lullen, dat kan hij wel”, lacht Dominique: “zo heeft hij mij ook binnengehengeld.”
Dominique en Frank waren al samen toen Douglas Style startte. In die tijd werkte Frank nog voor een baas, maar Dominique merkte al snel dat dat niet meer te combineren was. “Een avondje werken veranderde in de hele week én in het weekend. Op een zaterdagmiddag kwam Frank thuis om samen ’n eitje te eten. Daarna viel hij in slaap om pas de volgende dag wakker te worden”, vertelt ze. “Dat was voor ons het signaal om de zaak om te gooien. Die zondag hebben we een goed gesprek gehad en daarna nam Frank ontslag.”